kavita

कबिता


परदेशीको तिहार

आँगनमा मखमली फुलहरु फुल्दा
फाँटहरुमा मासर्िधान लहलह झुल्दा
तिहार आयो दाजुभाइको याद आउँदो हो
कोहीलाई भने खुशीयाली मनमा छाउँदो हो

बहिनीले फोटो हेरी माला गाँस्दि हुन्
आँखाभरी आँसु बोकी पीरमा हाँस्दि हुन्
दैलामा फोटो हेर्दै आँसु झारी झारी
परदेशीएको माइती सम्झी रुँदै घरीघरी

छोरो सम्झी बुढी आमा बाटो हेर्दि हुन्
पि्रयसीले फोटो हेरी लामो श्वास फेर्दिहुन्
झोलुंगाको छोरो उठी बाबा भन्दाखेरी
धनसँग परदेशीले जीवन साट्दाखेरी

धागो बाँधी चिठ्ठी आउँछ हाँसो खोसिनेछ
आँसुसँगै सप्तरंगी भाइटीका मुछिनेछ
बेसहारा परिवारको बासै उठाउनेभो
शीर सिन्दुर खोसेर चुरा फुटाउनेभो

सुमन वैरागी
हर्मी- ९ गोरखा

No comments:

Your Comments

कमेन्ट मोडेरशन प्रकृयामा रखिएको छ तपाईंको कमेन्ट प्रकाशन हुन केही समय लाग्ने छ। र कमेन्ट दोहोर्‍याउन जरुरी छैन धन्यवाद र प्रतिक्रिया दिंदा जहीले सभ्य भएर दिनुहोला। -(भोजपुरे एडमिन परिवार)

Blog Widget by LinkWithin